«МИРЪОТ-УЛ-ОЛАМ»

«МИРЪОТ-УЛ-ОЛАМ» («Оинаи олам»), асари таърихии муаррихи дарбори Аврангзеб — Муҳам­мад Бахтовархон (вафот 1684). «Миръот-ул-олам» аз ҳафт боб иборат буда, ба таърихи умумии давлатҳо оид аст. Бобҳои 1—3 таърихи давраи тоисломӣ, Хилофати араб, давлатҳои Тоҳириён, Саффориён, Сомониён, Ғазнавиён, Ғуриён, Салҷуқиён, Қарахониён ва Хоразмшоҳиён, боби 4 таърихи Темур ва Темуриёнро дар бар гирифта, дар боби 5 оид ба реҷаи султонӣ ва хонӣ, инчунин таърихи 10-солаи салтанати Аврангзеб сухан меравад. «Миръот-ул-олам» инчунин доир ба олимон ва мутафаккироне, ки аз замони ҳукмронии Акбаршоҳ то давраи Авранг­зеб дар Ҳиндустон ҳаёт ба cap бурдаанд, маълумоти мухтасар медиҳад. Онро соли 1832 сокини деҳаи Қаробоғ, тумани Шофиркоми Бухоро Абдулбоқӣ рӯйнавис кардааст. Нусхаи мукаммали «Миръот-ул-олам» дар захираи дастнависҳои шарқии Институти шарқшиносии АФ РСС Ӯзбекистон таҳти рақами 2097 маҳфуз аст.

Т. Шокиров.