МЕҲНАТИИ МИЕНКОЛӢ

МЕҲНАТИИ МИЕНКОЛӢ (1511, Миёнкол— 1597, Самарқанд) , шоири тоҷик. Аз оилаи косиби косатарошу наҷҷор. Аз хурд. солиҳа оби падарашро омӯхта, дар синни 20—‘25-солагӣ ба Самарканд меояд ва то охири умр дар ин ҷо ба ҳунармандӣ машғул мешавад. Меҳнати минеколӣ дар доираи адабии берун аз дарбори Самарқанд ҳамчун шоири бомаҳорат мавқеи хосе доштааст. Вай бештар ғазалу рубоӣ сурудааст. Мавзӯи ашъори Меҳнати минеколиро ситоишп ҳунар, ростиву поктинатӣ, васфи табиат, ишқӣ, шикоят аз рӯзгори ноҳинҷор ташкил медиданд. Аз Меҳнати Минеколӣ бештар аз 1500 байти пароканда дар тазкираву манбаъҳои адабӣ, баёзҳо боқӣ мондааст, ки барои омӯзиши муҳити адабии асри 16 аз аҳамият холӣ нестанд.

У. Назиров