УМАР, Умар ибни Хаттоб (581 б 591, Макка— 3 б 4. 11. 644, Мадина), халифа (аз 634), яке аз намоёнтарин ҳамсафони Муҳаммад.
Дар аҳди Умар қӯшунҳои арабҳо ҳудуди зиёди Осиё ва Африкаро забт намуданд. Умар дар мамлакатҳои ишғолкардааш волигиҳо барпо намуд. Идораҳои ҳарбӣ ва граждании волиҳо, суд ба вуҷуд омаданд, лашкаргоҳҳо таъсис гардида, минбаъд онҳо ба шаҳрҳои Куфа, Басра ва Фустат табдил ёфтанд.
Умар солшумории ҳиҷрии мусулмониро ҷорӣ кард. Аз тарафи ғуломе кушта шуд.