Гуногун

ШАРАФУДДИНИ ШУФУРВЕҲ (с. тав. номаълум — ваф. 1204), шоири форс-тоҷик. Дар ох. а. 12— ибт. а. 13 умр ба cap бурдааст. Дар зодгоҳаш Исфаҳон илмҳои расмии даврро омухта, ба шоири пардохтааст. Маликушуарои дарбори яке аз ҳокимони салҷуқӣ — Атобаки Шергир буд. Шарафуддин Шуфурвеҳ дар анвои гуногуни шеър— қасида, ғазал, рубоӣ …

ШАРАФУДДИНИ ТУСӢ Шарафуддини Музаффар ибн Муҳаммади Тусӣ (с. тав. номаълум, Тус — ваф. тақр. 1210), мунаҷҷим ва риёзидони форс-тоҷик. Қисми асосии ҳаёташ дар дарбори амирони Ҳамадон гузаштааст. Аз таълифоти Шарафуддини Тусӣ асарҳои зерин то замони мо расидаанд: «Масоили ҷабр ва муқобала», ки он бо номи «Рисолаи муодилот» низ маълум аст. …

ШАРАФУДДИНИ САМАРҚАНД (с. тав. ва ваф. номаълум), муаррихи тоҷики а. 17. Номи пуррааш Мулло Шарафуддин Аълам ибни Нуруддин Охунд Мулло Фарҳоди Самарқандӣ. Бино ба маълумоти А. А. Семёнов Шарафуддини Самарқандӣ соли 1680 оид ба таърихи Осиёи Миена «Таърихи касира» ном асар эҷод кардааст. Ин китоб то кунун нопайдост. Муаррихи тоҷик …

ШАРАФУДДИН АЛИИ ЯЗДӢ (с. тав. номаълум — ваф. 1454, деҳаи Тафти Язд), муаррих ва шоири форс-тоҷик. Дар аҳди Темуриён умр ба cap бурда, бештари ҳаёташро дар дарбори Шоҳрух ва писари дуюми ӯ Мирзо Абулфатҳ Иброҳим Султон, ки ҳокими Форс (1415—36) буд, гузаронидааст. Бино ба маълумоти «Таърихи Рашидӣ» ҳокими Ироқи Аҷам …

«ШАРАФНОМАИ АҲМАДИ МАНЬЯРӢ»          «Шарафнома», «Фарҳанги Иброҳимӣ», фарҳанги тафсирии форсӣ-тоҷикист, ки Иброҳим Қавоми Форуқӣ с. 1473/ 74 дар Ҳиндустон ба ёди Шайх Аҳмад ибни Яҳёи Маньярӣ таълиф кардааст. Аз муқаддимаву 31 боб ва якчанд фасл иборат аст. Дар муқадима оид ба лексика ва грамматикаи забони форсӣ-тоҷикӣ баҳс оростааст. Тартиби луғат алифбоист. …

ШАПОШНИКОВ Борис Михайлович (2. 10. 1882, ш. Златоуст, ҳозира вил. Челябинск —26. 3.1945, Москва), Маршали Иттифоқи Советӣ (1940). Аъзои КПСС аз с. 1930. Иштирокчии Ҷанги якуми ҷаҳонӣ. Майи 1918 ихтиёрӣ ба Армияи Сурх дохил шуда, вазифаҳои мухталифи штабиро дар Совети олии ҳарбӣ ва Комиссариати халқии ҳарбии баҳрии Украина иҷро кард. …

ШАРАФ Шариф (тав. 15. 5. 1927, деҳаи Шайдони pаёни Восеъ, вил. Кӯлоб), мутарҷими советии тоҷик. Коркуни Хизматнишондодаи Маданияти РСС Тоҷикистон (1987). Аз оилаи деҳқон. Аъзои КПСС аз с. 1962. Омӯзишгоҳи педагогии Кӯлоб (1945) ва Ин-ти давлатии педагогии Душанбе ба номи Т. Г. Шевченкоро тамом кард (1950). Муҳаррири Нашриёти давлатии Тоҷикистон …

ШАПКИН Тимофей Тимофеевич (5. 3. 1885, Хутори Семимаячный, станицаи верхнекондрученский ҳозира вил. Ростов—22. 3. 1943, Ростови Дон), лашкаркаши советӣ, генерал-лейтенант (1940). Аз оилаи казаки Дон. Аъзои Партияи Коммунистӣ аз с. 1938. С. 1922 курсҳои олии Академия, 1935 Академияи Ҳарбии ба номи М. В. Фрунзеро хатм кард. С-ҳои 1922—24 фармондеҳи дивизияи …

ШАМЯКИН Иван Петрович (30. 1. 1921, деҳаи Корми раёни Добрутакин вил. Гомель), нависандаи советии белорус, ходими ҷамъиятӣ, Қаҳрамони меҳнати Социалистӣ (1981), Нависандаи халқии РССБ. Аз оилаи деҳқон. Аъзои КПСС аз с.1943. Иштирокчии Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941-1945). Асарҳояш аз с.1941 нашр мешаванд. Қаҳрамонии халқи советӣ дар ҷанг ва корнамоии онҳо дар …

ШАНКАРА (тахм. 788—820), фай-ласуфи диндор ва шоири ҳинд, ислоҳотчии ҳиндуия, Ақидаҳои пешинаи ортодоксалиро, ки нишондоди Ведаҳоро қабул доштанд, ба ҳам омехта, таълимоти адвайта — ведантаро инкишоф дод. Шанкар «Бараҳма-Сутра» («Веданта-Сутра»)-и Бадараява, Упанишадҳо ва «Бдагавадгита»-ро шарҳ додааст.