Гуногун

ПОЛИВАНОВ Евгентй Дмитриевич (12. 3. 1891, Смоленск —25. 1. 1938), забоншиноси шарқшинос ва адабиётшиноси советӣ. Шогирди И. А. Бодуэн де Курггенэ ва Л. В. Шерба. Аъзои КПСС аз соли 1919. Университети Петербург ва Академияи амалии Шарқро тамом кардааст (1912). Аз солт 1917 мудири шӯъбаи мамлакатҳои Шарқи Комиссариати халқии корҳои хориҷӣ …

ПОЛИБИЙ (Роlybios) (тақрибан 201 то мелод, Мегалопол, Аркадия — тақрибан 120 то мелод, ҳамон ҷо), муаррихи Юнони Қадим. Муаллифи асари «Таърих». Асар иборат аз 40 китоб, ки 5 китоби аввалаш пурра то замони мо расидааст. Китобҳои дигар ё гум шудаанд ва ё аз онҳо баъзе порчаҳо боқӣ мондаапд. «Таърих» аввалин …

ПОЛИ… (аз юнонӣ polys — бисёр, сершумор), қисми аввали таркибии калимаҳои мураккаб, ки бисёр будан, ҳаматарафа дар бар гирифтан ё гуногунтаркибии ин ё он чизро ифода менамояд. Масалан, поликлиника, полиартрит, полиневрит.

ПОЛЗУНОВ Иван Иванович (1728, Екатеринбург, ҳозира Свердловск — 27. 5. 1766, Барнаул), теплотехники рус, яке аз ихтироъкорони муҳаррики ҳароратӣ, бунёдкори якумии таҷҳизоти қуввагии буғӣ дар Россия. Баъди хатми аввалин мактаби кӯҳкории рус дар Екатеринбург шогирди сармеханики заводҳои Н. Бахарев дар Урал буд. Аз соли 1748 аввал дар Барнаул техник-ҳисобчӣ шуда …

ПОЛЕВОЙ (тахаллусаш; фамилияаш— К а м п о в) Борис Николаевич (17. 3. 1908, Москва —12, 7. 1981, ҳамон ҷо), нависандаи советии рус, ходими ҷамъиятӣ, Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1974). Аъзои КПСС аз соли 1940. Техникуми саноатии шаҳри Тверро хатм намудааст (1926). Иштирокчии Ҷанги Иттифоқи Советӣ ва Финляндия (1939—1940). Солҳои Ҷанги …

ПОКУ, устура, асбобест, ки бо он ришу мӯи одамиро тарошанд. Бо Поку инчунин кӯдаконро хатна мекунанд ва ба ин сабаб онро «теги исломӣ» низ гӯянд. Одамони қадим (шумериҳо, мисриён ва ғайра) Покуро аз чақмоқсанг месохтаанд. Дар мамлакатҳои Шарқ, аз ҷумла Осиёи Миёна, дар қазораи 2 то мелод Покуҳои биринҷӣ, дар …

ПОКРИШКИН Александр Иванович (тав. 6. 3. 1913, Новосибирск), лашкаркаши советӣ, маршали авиатсия (1972),, се карат Қаҳрамони Иттифоқи Советӣ (1943, 1943, 1944). Аз оилаи коргар. Аъзои КПСС аз соли 1942. Дар сафи Армияи Советӣ аз соли 1932. Мактаби авиатсионии авиатехникҳо (1933), Мактаби авиатсионии лётчикии Качинск (1939), Академияи ҳарбии ба номи М. …

ПОКРОВСКИЙ Михаил Николаевич (29. 8. 1868, Москва—10. 4. 1932, ҳамон ҷо), муаррихи советӣ, ходими партиявӣ ва давлатӣ, акад. АФ СССР (1929). Аз оилаи мансабдор. Аъзои Партияи коммунистӣ аз соли 1905. Солт 1891 факултети таъриху филологияи Университети Москваро хатм намуд. Шоггарди В. О. Ключевский ва П . Г. Виноарадов. Иштирокчии фаъоли …

ПОКРОВСКИЯ Михаил Михайлович (2. 1. 1869, Тула—10. 8. 1942, Қазон), забоншинос ва адабиёшиноси советии рус, акад. АФ СССР (1929). ‘Ун-ти Москваро с. 1891 хатм кардааст. Проф. ҳамин универснтет (1894—1930). С-ҳои охнри умраш муаллими МИФЛИ (Ин-ти фалсафа, адабпёт ва таърихи Москва) ва роҳбари Шӯъбаи адабибтҳои атиқаи Институти адабиёти ҷаҳонии ба номи …

ПОКОТИЛО Василий Иванович (8. 8. 1851, губ. Чернигов — соли вафоташ номаълум), шарқшиноси рус, гедерал. Аз оилаи дворянин. Покотило гимназияи ҳарбӣ ва Омӯзишгоҳи инженерии Орловско-Бахтинск, Академияи штаби генералии шаҳри Николаевро хатм кардааст. Ӯро барои хизмат ба Туркистон фиристоданд. Покотило дар Самарқанд, Вилен, Фарғона, Марғелон, Ҳафтруд ба мансабҳои гуногуни роҳбарии ҳарбӣ …