Насос (лот. Antlia), бурҷест дар Нямкураи шимолии осмон. Қадри ситоравии зоҳирии муниртарин ситорааш аз 4,0 зиёд аст. Шароити мусоиди мушоҳида моҳи феврал. Аз мавзеъҳои марказӣ ва ҷанубӣ СССР мушоҳида кардан мумкин аст.

Насонов Николай Викторович (26. 2. 1855, Москва —11. 2. 1939, ҳамон ҷо), зоологи советӣ, академик АФ Петербург (1906; аъзо-корреспондент 1897). Соли 1879 Университети Москваро хатм кардааст. Солҳои 1889—1906 профессори Университети Вар­шава, 1906—21 директори Музеи зо­ология ва 1921—31 мудири лабора­торияи зоологияи таҷрвбавии АФ СССР. Н. асосан морфология, систе­матика, зоогеография, экология ва …

Насонов Дмитрий Николаевич (10. 7. 1895, Варшава — 21. 12. .1957, Ленинград), патофизиологи советӣ, аъзо-корреспондент АФ СССР (1943), академик АИТ СССР (1945). Писари Н. В. На­сонов. С. 1919 баъди хатми Университети Петроград дар ҳамон ҷо ва дар Институти умумииттифоқии тибби тақрибавӣ (1933—50) кор кардааст. Аз соли 1935 профессор Университети давлатии …

Наследовит, минерал, таркиби химиявиаш: (Pb, Mn, Mg, Zn). Ба шарафи Б. Н. Наследов номида шудааст. Наследовит дар тарқишҳои байни ҷинсҳои гранодиорит-порфир дар шакли агрегатҳои лӯндаи оолитӣ ёфт шудааст. Наследовитро нахустии бор М. Р. Еникеев дар наздикии Олтинтопгаи ёфтааст. Рангаш сафед. Сахтиаш тақрибаи 2, зичиаш 3069 кг /ас3. Наследовит дар натиҷаи …

Наследов Борис Николаевич (4. 11. 1885 — 17. 11. 1942), геологи советӣ, профессор (1939). Соли 1915 Институти кӯҳкории Петербургро хатм намуд. Аз соли 1906 дар корхонаҳои гуногуни ге­ологию конҳои сарвати зеризаминии Урали Ҷанубӣ, Олтой, Сибир кор кардааст. Аз соли 1917 аъзои шӯъбаи Оренбургии Ҷамъияти геогра­фии рус. Солҳои 1921—22 сардори управленияи …

Наслдиҳи ҳайвонот, насловарӣ, қобилияти насл оварда тавонистани ҳайвонот, ки ба дар як намуди он хос буда, дар ҷараёни эволюция пайдо шудааст. Он дар ҳай­воноти гуногуннасл ҳар хел мешавад. Ҳайвоноти яксикла, яъне дар давоми ҳаёти худ як маротиба наслдиҳанда, одатан сернасланд; ҳайвоноти серсикла, ки модинаашон якчанд бор насл медиҳад, камнасланд. Ҳайвоноти …

Насл (ар. — авлод, насаб), дар биология, як гурӯҳ фардҳоро дар популятсия гӯянд, ки бо гузаштагони муштараки худ каробати якхела доранд, яъне авлоди бевоситаи фардҳои Насли гузашта мебошанд. Давомати ҳаёти Насл ба синни миёнаи репродуктивие мувофиқ меояд, ки барои маҷмӯи фардҳои мазкури намуди муайян хос аст.

Наск (Lens), ҷинси растаниҳои яксолаест аз лӯбиёиҳо. Пояаш рост ё каме хам, баландиаш 20—55 см. Баргаш майдаи мӯякдор, гулаш майда, сафед, гулобӣ ва бунафши ка- будча, 1—3-тоӣ дар бари барг ҷойгир аст. Наск худ аз худ ва ба воситаи ҳашарот гардолуд мешавад. Ғилофакаш кӯтоҳи ромбшакл, ду-се, баъзан як дона дорад. …

Насия (ар. V-*), харидуфурӯше, ки дар он баҳои молу матоъро нақд надода, балки баъди чанд муддат медиҳанд. Нигаред низ Кредит.

Насируддини Тӯсӣ Абӯҷаъфар Муҳаммад ибни Ҳа­сан (1201, Тӯс — 1272, Бағдод), олим ва файласуфи асри 13 форс-тоҷик. Маълумоти ибтидоиро дар назди падар (сарфу наҳв, фиқҳ) ва амакаш (мантиқ ва фалсафа) гирифта, барои такмили дониш ба Нишопур рафт. Баъди тохти муғулҳо ба Эрон (тақрибан соли 1227) ба Кӯҳистон фирор кард ва …