«Насри ушшоқ» яке аз қисматҳои таронавии «Шашмақом», ки дар шуъбаи якуми мақоми «Рост» (дар ҷои нуҳум) амал дорад. Оҳанги таъсирбахшу рӯҳафзо дошта, бар ғазали машҳури Ҳофизи Шерозӣ «Агар он турки шерозӣ…» тасниф шудааст нисбат медиҳанд. Сараввал шикастаи  Н. хеле содда ва осонхон буд ва фақат бо чанд ҳарфи шикастааш мисли …

Насри Тоир (ар.   каргаси паррон, русиаш Альтаир, лотинӣ А1-lair), ситораи бурҷи Уқоб. Қадри ситоравии зоҳириаш 0,8. Равшаноиаш аз равшаноии Офтоб 9 маротиба зиёд аст, аз Офтоб дар масофаи 5 парсек воқеъ гардидааст.

Насри Воқеъ (ар. — каргаси афтон, русиаш Вега, лотинӣ Wega), ситораи қадри аввали бурҷӣ Лира (Санҷ) аст, ки равшаноиаш аз равшаноии Офтоб 50 маротиба зиёд мебошад. Масофа то ба Офтоб 8 пар­сек. Насри воқеъ яке аз муниртарин ситораҳои Нимкураи шимолии осмон ҳисоб меёбад.

Наср Ибни Сайёр (соли таваллуд ва вафот номаълум), яке аз ҳокимони араб дар вилояти Хуро­сон. Наср ибни Сайёр ҳокими Хуросон (738) таъин шуда, то соли 748 барои мустаҳкам намудани ҳокимияти Умавиён кӯшид. С-олҳои 738—741 дар музофотҳои миёноби дарёҳои Ому ва Зарафшон, дар Чоч (Тошкент), Фороб ва Фарғона ҷангида, медалҳои ба …

Наср Ибни Мухаммад ибни Аҳмад ибни Иброҳим Абулайси Самарқандӣ (соли таваллуд номаълум — вафот 1003, Самарқанд), фақуҳи маъруфи форс-тоҷик. Дар давраи илмию адабии Самарқанд ба камол расид. Асарҳои машҳури ӯ: «Хизонат-ул-фиқҳ» («Хазинаи фиқҳ»), «Тафсил-ул-Қуръон» («Тафсили Қуръон») иборат аз 4 ҷилд, «Ан-навозил» («Воқеот») оид ба фатво, «Китобу мухталиф-ир-ривоя» («Китоби ривоятҳои гуногун»), …

Наср Ибни Аҳмад  ибни Исмоил (Насри II, соли таваллуд тахминан 906 — вафот 943), ҳокими давлати Со­мониён. Азбаски Наср ибни Аҳмад ҳанӯз ноболиғ буд, давлатро аз номи ӯ аввал вазир Абӯабдуллоҳи Ҷайҳонӣ, сони вазир Абулфазли Балъамӣ идора мекарданд. Дар ин давра барои тахту тоҷ дар байни аъзоёни сулолаи Со­мониён задухӯрдҳои …

Наср Ибни Аҳмад Ибни Асади Сомонӣ (Насри I, соли таваллуд номаълум — вафот 893), саромади сулолаи Сомониён, ҳокими Самарқанд (864—892). Ӯ дар соҳили дарёи Нодир дар шаҳри Ҳайлам таваллуд ёфтааст. Халқи Бухоро бар зидди зулми Ху­сайн ибни Тоҳир (бародари ҳокими Хуросон — Муҳаммад ибни Тоҳир), ки соли 874 ба Бухоро …

Наср (ар. — каломи ғайриманзум, сухани пошида), яке аз ду навъи асари адабист, ки бе вазну қофия навишта мешавад. Дар гузашта Насри бадеӣ аз навъҳои Насри илмӣ фарқи куллӣ надошт. Хусусияти асосии шакли зоҳирии Наср мутобиқати он ба қонуну қоидаҳои забони гуфтугӯист. Наср ва назм шаклан аз якдигар фарқ мекунанд, …

«Наср» (ар. — ёрӣ; нусрат, ғалаба), 1) яке аз шӯъбаҳои таронавии «Шашмақом». Шумораи «Наср»-ҳо чордаҳто буда, баъд аз шӯъбаҳои «Талқин» бо усули дойраи ченаки зарбиаш 6/4(4/4,2/4) иҷро мегарданд. Дар ҳар мақом бо номи махсус зикр мешаванд: дар мақоми «Бузург» — «Насри уззол», «Насруллоҳӣ»; дар мақоми «Рост» — «Насри ушшоқ», «Наврӯзи …

Насос, 1) таҷҳизоти гидравликиест, барои таҳти таъсири энергияи беруна (потенциалӣ ва кинетикӣ) бо тазйиқ рондани моеъ. Насосро шартан ба ду гурӯҳ: насос-мошинҳо (бо ёрии муҳаррикҳо ба кор андохта мешавад) ва насос-аппаратҳо (аз ҳисоби дигар манбаъҳои энергия кор мекунанд ва худ механизми ҳаракатовар надоранд) ҷудо кардан мумкин аст. Насос-мошинҳо паррагй (марказгурез, …