Нафисӣ Саид (18.6.1896, Теҳрон – 14.11.1966, ҳамон ҷо), олим, нависанда ва ҳодими ҷамъиятии Эрон, Писари Алиакбари Нафисӣ, Нафисӣ таҳлили ибтидоиро дар мактабҳои “Шараф” ва “Илмия”-и Теҳрон, миёнаро дар Швейсария ва олиро дар Университети Сорбоннаи Франсия ба анҷом расондааст. Солҳои 1918-34 дар вазоратҳои гуногуни Эрон кор карда, баробари ин дар омӯзишгоҳҳои …

«Нафаҳот-ул-унс мин  қударот-ил-қудс» — асари илмини Абдурраҳмони  Ҷомӣ, ки солҳои 1475—76 ба забони тоҷикӣ таълиф шудааст. « НАФАҲОТ-УЛ-УНС МИН ҚУДАРОТ-ИЛ-ҚУДС» шарҳи ҳол ва тавсифи осори сӯфиёнро дар бар мегирад ва аз ҷиҳати сохту таркиб ба «Тазкират-ул- авлиё»-и Фаридуддини Аттор шабоҳат дорад. Ҷомӣ дар бораи 609 намояндаи силсилаву тариқатҳои  гуногуни тасаввуф …

Нафақа  (ар. —харҷи ҳаррӯза, хароҷот), дар СССР пулест, ки аз фондҳои ҷамъиятии истеъмолот ба гражданҳо дар пиронсолӣ, ҳангоми беморӣ, гум кардани қобилияти меҳнатӣ ва ғайра дода мешавад. Ҳуқуқи гирифтави Нафақро Конституцияи CGCP муқаррар кардааст (моддаи 43). Нафақа инчунин барои хизматҳои бардавом, маҳрум гаштан аз парастори оила, барои меҳнати пештара ва …

Нафаскашӣ, нафасгирӣ, процесси мураккаби физиологии аз муҳити беруна оксигенро фуру бурдан ва гази карбонату обро хориҷ кардани ҳайвонот ва растаниҳоро гӯянд. Нафаскашӣ ба оксидшавии моддаҳои органикӣ (равғанҳо, ангиштобҳо ва сафедаҳо), ки дар натиҷаи он энергияи барои организм зарур чудо ме­шавад, асос ёфтааст. Нафаскашии ҳайвонот ва одам. Организмҳои якҳуҷайрагӣ ва бисьёрҳуҷайрагӣ …

Нафаси Интисоб яке аз аломатҳои бемории зиққи нафас.

Науру (Nauru), Республикаи Науру, давлат дар ҷазираи Науру дар қисми ҷанубу ғарбии уқёнуси Ором. Масоҳат тақрибан 22 км2. Аҳолиаш зиёда аз 8 ҳазор нафар (1980), ки зиёда аз нисфи он таҳҷои — науриҳо мебо­шанд, боқимонда — хитоиҳо, европоиҳо ва ғайра. Тақрибан 65% ахолӣ диндорон — протестантҳо. Забони расмӣ — науруӣ …

Натюрморт (франс. nature morte — табиати беҷон), жанри санъати тасвирист, ки дар он гул, мева, сабзавот, парранда, ашьёи рӯзгор, дастархони пурнеъмат, олоти ҷудогона» меҳнат ва ғайра тасвир карда мешавад. Ҷуз ашьёи беҷон (масалан, ашьёи рӯзгор) дар Натюморт предметҳои табиати зиндаро аз мавқеи табииашон чудо карда, ҳамчун чизи алоҳида тасвир мекунанд …

Натъ (ар. — суфра ё фарши чармин), арса; суфра, руқъа, бисоти шатранҷ, тахтаи ш о ҳ м о т, 1) тахтаест ба шаклу андозаҳои гуногун, ки дар рӯи он мувофиқи навъи шоҳмот ва тарзи бозии он хоначаҳо марқум кардаанд. Натъҳои мураббаъ, мудаввар (до­ира), мусаддас (шашгӯша), чалипо (салибшакл) ва ғайра мавҷуданд, …

Натф  (ар.   — кандан, кофтан), шикастани косаи сарро гӯянд, ки ҷароҳат ба мағзи cap нарасида бошад.

Натурфалсафа (аз лот. natuга —табиат ва фалсафа), фалсафаи табиат, таъбири назарии табиат. Натурфалсафа табиатро ба таври яклухт мавриди тадқиқ қарор медиҳад. Ода- тан барон Натурфалсафа таъбирн ғайритаҷрибӣ ва муҷарради ҳодисаҳои олам хос аст. Дар ибтидо Натурфалсафа барои ташаккули фалсафа роли муҳим бозид ва аз асотиру тахайюлоти мавқум бевосита ба ҷустуҷӯи …