ТАХСИС

ТАХСИС (арабӣ       —махсус гардонидан, хусусӣ кардан), як навъ таҳаввулотро гӯянд, ки зимни он организмҳои мавҷуда дар шароитҳои нисбатан номувофиқи муҳит (назар ба аҷдод) мутобиқати мукаммал пайдо намуда, рақобатро бо дигар намудқо суст мекунанд. Танг шудани маҳалли мӯътодӣ ва инкишофи аломатҳое, ки боиси зист дар ин маҳал мегарданд. барои тахсис хонанд.

Тахсис ба чунин навъҳо тақсим мешавад: гипоморфоз, теломорфоз — мутобиқат ба шароити ҷузъии ҳастӣ, масалан, хӯрок (Тгосhili, Nectariniidae, Муrmecophagidae) ё маҳалли сукунат (кӯрмуш, бӯқаламунҳо, игуани обӣ ва ғайра); гиперморфоз — нисбатан зиёд инкишоф ёфтани узвҳои алоҳида (дандонҳои ашки даланги шофдандои ва мамонт) б калон шудани тамоми ҷусса (динозаврҳои азимҷуссаи эраи мезозой ва ғайра); катаморфоз — дуюмбора соддашавии органиам, ки ба тарзи ҳаёти нишаста ё паразитӣ гузаштан вобаста аст (асцидия, паҳнкирмҳо ва ғайра).