ШОПЕНГАУЭР Артур (22. 2. 1788, Данциг—Гдапьски имрӯза—21. 9.1860, Франкфурти Майп), файласуфи идеалисти немис, намояндаи волюнтаризм. С. 1820 приват — доценти Ун-ти Берлин буд. Аз с 1831 дар Франкфурти Майн зиндагӣ кардааст. Дар асари асосиаш «Олами азму ирода ва тасаввуф» (1819—44) моҳияти олам («чизҳо дар худ»-и И. Кант)-ро азму иродаи ломаъқул (ғайриақлӣ) донистааст.
Ирода мувофиқи таълимоти у асоси ҳамаи мавҷудот буда, фалсафаи асил аз тасаввурот иборат мобошад. Ш. дар назарияи маърифат дониши ҳадсӣ (интуитивӣ)-ро яке аз шаклҳои муҳими дониш мешуморад. Назарияи ахлоқии Ш. бештар хусусияти пессимистӣ дошта, дар он ҳисси ҳамдардӣ мавқеи муҳим дорад. Таълимотп Ш. дар нимаи дуюми а. 19 дар Ғарб интишор ёфт.