ШАҲРИЁРИИ ХУРОСОНӢ (с. тав. ва ваф. номаълум), шоири форс-тоҷик (а. 12). Мувофиқи маълумоти Авфӣ шахси фозилу донишманде будааст. Қасоид, ғазалиёту қитаот доштааст, вале рубоиёташ машҳур буда, бо забони соддаву равои эҷод шудаанд. Ин абьёт аз уст:
Бас хастадилу бастазабонем бе ту.
Дар бори дилу меҳиати ҷонем бе ту.
Ё ҳасрати он ки дар ғарибӣ миром,
Ё хиҷлати он ки зинда монем бе ту.