Маълумоти охирин
Главная / Гуногун / ПУДОВКИН Всеволод Илларионо­вич

ПУДОВКИН Всеволод Илларионо­вич

pudovkin-v-i

ПУДОВКИН Всеволод Илларионо­вич (28. 2. 1893, Пенза — 30. 6. 1953, Москва), кинорежиссёри советии рус, назариячии кино- Артисти Халқии СССР (1948). Аъзои КПСС аз соли 1939.

Соли 1920 ба Мактаби госкино (ҳоло ВГИК — Институти умумииттифоқии давлатии кинематография) до­хил шуд. Фаъолияти режиссёриаш — аз соли 1925. Ба экран баровардани филми «Модар» (1926, аз рӯи романи М. Горкий) дар кинематографияи советӣ ҳодисаи муҳим буд. Филмҳои «Ҳалокати Санкт-Петербург» (1927) ва «Авлоди Чингизхон» (1929) ба бедории револютсионии халқҳо бахшида шудаанд. «Минин ва Пожарский» (1939; Мукофоти давлатии СССР 1941), «Суворов» (1941), «Амирулбаҳр На­ҳимов» (1947, Мукофоти давлатии СССР, 1947) дар инкишофи филмҳои таърихӣ роли калон бозидаанд. Солҳои баъди ҷанг филмҳои «Жу­ковский» (Мукофоти давлатии СССР, 1951) ва «Бозгашти Василий Бортников»-ро ба навор гирифт. Пудовкин аввалин назариячӣ ва мунаққиди кинои советӣ буда, дар офаридани киноэпос хизматҳои шоён кардааст. Аксари филмҳои Пудовкин сазовори мукофоти кинофестивалҳои байналхалқӣ гардидааст. Аъзои Комитети советии муҳофизати сулҳ. Бо ду ордени Ленин, 3 ордени дигар ва медалҳо мукофотонида шудааст.

Инчунин кобед

safol

САФОЛ

САФОЛ, маснуот ва ашёест, ки дар натиҷаи ба ҳам омехтани гилмоя, хамираи минералҳо, оксидҳо ва …