Ойдинкул, қабристонест мансуби асри 3 то милод, ки 0,8 километр ҷанубтар аз роҳи Ҷартигумбаз — кӯли Сулунғур, дар соҳили ғарбии дарёи Ойдинкӯл воқеъ аст. Солҳои 1958—59 гурӯҳи археологии Помири Шарқии Институти таърихи Академияи Фанҳои РСС Тоҷикистон тадқиқ намуд.
Ойдинқул аз 6 пушта иборат буда, бо санг пӯшонида шудааст. Диаметрашон 5 метр, баландиашон 0,4 метр аст. Ҷасадҳо дар чуқурии 0,75 метр пуштнокӣ рӯ ба ҷануб, дастҳояшон каме ба канор ҷудо, аз оринҷ қат гӯронида шудаанд. Аз пуштаҳо зарфҳои сафолӣ, оҳанӣ, ҳалқаҳои тасмаю пайкойҳои биринҷӣ ба даст омаданд.