ХАНҶАР, корди дудамаи нӯкборикеро гӯянд, ки аслиҳаи чангӣ ба шумор меравад. Аввалҳо ханҷарро аз шохи ҳайвонот, инчунин аз санги чақмоқ месохтанд.
Сонитар онро аз мис, биринҷӣ, оҳан ва аз пӯлод месохтагӣ шуданд. Ханҷари пӯлодиро бо ғилоф (наём)-и заррин ба камар мебастанд. Ханҷар ҷузъи либоси миллии баъзе халқҳои Кавказ низ ба шумор меравад.