ФОИЗ Мирзо Шоҳфоизи Бухороӣ

ФОИЗ Мирзо Шоҳфоизи Бухороӣ (1890—1918, Бухоро), шоири тоҷик. Аа оилаи сарроф. Дар баъзе шеърҳояш «Сарроф» тахаллус кардааст. Фоиз ҳам касби падар ва ҳам илму дониш, адабиёти форс-тоҷик ва туркро омӯхт. Соли 1914 ба мақсадн табобат ба Туркия ва шаҳрҳои Европа сафар кард. Бо ҷавонбухороиён дӯст ва ҳамфикр буд; аз тарафи амир бо азобу шиканҷаи зиёд ба қатл расонида шуд. Ғазалҳо, мухаммасҳо бар ғазалҳояш, инчунин абёти парокандааш боқист. Ин байтҳо аз ӯст:
Эй ҷон, аз он ба синаи худ ҷо кунам туро,
То сарфи роҳи он бути раъно кунам туро.
Чандон равам зи хеш, ки пиҳон шави зи чашм
Гоҳо, ки эй нигор, тамошо кунам туро…