РАДИФ (арабӣ касе, ки дар як асп аз паси каси дигар менишинад), дар илми қофия ҳиҷо, калима ё ибораеро гӯянд, ки дар охири мисраъҳо баъд аз қофия такрор мешавад. Масалан, дар ин шоъри Рӯдакӣ «мардӣ» Радиф аст;
Гар бар сари нафси худ ямирӣ, мардӣ,
Бар қӯру кар ар нуқта нагири, мардӣ.
Мардӣ набувад фитодаро пой задан
Гар дасти фитодае бигирӣ, мардӣ.
Радиф дар эҷодиёти шоирони гузаштаи форс-тоҷик, махсусан дар ғазал бисёр истеъмол гардидааст. Адабиётшиносон шеъри «мураддаф» — радифзорро хушоянду муассир гуфта, дар шеър овардани Pадифро ҳунари шоирӣ донистаанд. Радиф дар назми имрӯзаи тоҷик низ мустаъмал аст.
Ад.: С и р у с Б., Қофия дар назми тоҷик сталинобод, 1955.
С. Давронов.