ПРОЛОГ (юнонӣ prologos — сарсухан; дебоча, оғоз), пешгуфторест дар асарҳои бадеӣ ва драмавӣ, ки мазмуни умумӣ ва воқеаҳои асосии асарро инъикос менамояд. Масалан, Пролог дар «Фауст»-и Гёте, «Дон Кихот»-и Сервантес, драмаҳои Шекспир, Шиллер ва ғайра. Пролог дар драматургияи давраҳои атиқа, асрҳои миёна ваЭҳё мавқеи калон дошт. Дар давраҳои минбаъда адибон аз Пролог ба таври гуногун истифода кардаанд. Пролог аз муқаддимаи муқаррарӣ фарқ дошта, ҳамеша бо бадеият ороста мебошад.