Осир (ap. фишоранда), давоеро гӯянд, ки ба сабаби шиддати қуввати қабзкунандагӣ ва ҷамъкунандагии худ қисмҳои узвро мефишорад то он ки моддаи бетона ва рутубати рақиқаро, ки дар миёни онҳост, фишурда ҷудо гардонад ва аз ҳар роҳе, ки бошад, барорад. Ин даворо ба рӯи узв мемоланд ва қам мехӯранд.