Гуногун

АБДУССАЛОМ (29. 1.1926, Ҷанг, Покистон – 21. 11. 1996 Окс­форд, Ҷанг, Покистон – 21. 11. 1996, Окс­форд, Британияи Кабир), физик- назариётчии покистонӣ, дорандаи мукофоти Нобел (1979). Соли 1946 Коллеҷи давлатии Донишгоҳи Панҷобро дар Лоҳур хатм намуда, ба Донишгоҳи Кембриҷи Англия дохил мешавад. Соли 1949 рисолаи магистрӣ ва соли 1952 рисолаи док- …

АБДУСАТТОР НАЗАРОВ, деҳа (қишлоқ) дар Ҷамоати деҳоти Гулхонаи ноҳияи Ҷаббор Расулови вилояти Суғд. Аз Абдусаттор то маркази ноҳия 4 километр; роҳ автомобилгард. Аҳолиаш 793 нафар (2015), тоҷикон, инчунин ӯзбекҳо ва қирғизҳо зиндагонӣ мекунанд. Деҳа бунгоҳи тиббӣ, нуқтаи савдои хусусӣ ва чойхона дорад. Соҳаҳои асосии хоҷагӣ: пахтакорӣ ва сабзавоткорӣ. Заминҳо аз Шабакаи …

АБДУСАМАДОВ Ғаниҷон Самадович (таваллуд 5. 6. 1947, Ленинобод), иқтисоддон, доктори илми иқтисод (1996), профессор (1997). Хатмкардаи Институти савдои советии ба номи Фридрих Энгелси Ленинград (1971). Солҳои 1971 – 73 сармухандис-технологи калони Раёсати савдои вилояти Ленинобод (ҳоло| вилояти Суғд), 1973 – 74 хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи Иттифоқи Республикаҳои Советии Сотсиалистӣ …

АБДУСАМАДИ БАДАХШӢ (соли таваллуд номаълум – вафот тақрибан 1490, Кӯҳистон), шоири форс-точик. Дар зодгоҳаш – Бадахшони Афгонистон ва Ҳирот таҳсил кардааст. Хаттотиро низ омӯхт. Султон Абусаад солҳои 50 асри 15 Бадахшонро забт карда, Абдусамади Бадахширо ба Ҳирот овард ва супориш дод, ки таърихи салтанатро дар китобе мураттабу танзим кунад. Дар …

Гармчашма ГАРМ – ЧАШМА Макони ҷойгиршави ВМКБ Вилояти мухтори кӯҳистони Бадахшон. Худуди ҷуғрофӣ 42 км дар кисмати ҷанубу шарқи шахри Хоруғ ва 60 км аз Ишкошим. Нақлиёт автобус аз шаҳри Хоруғ, такси. Чашмаи минералии шифобахши Гарм-Чашма (ба руси «Горячий источник») дар баландии 2325 метр аз сатхи бахр ва дар кисмати …

АБДУСАМАДБЕКИ ҲОФИЗ (1868, Бухоро – 1918, ҳамон ҷо), ҳофиз, мусиқидон, хушнавис ва мусаввири точик (охири асри 19 – ибтидои асри 20). Абдусамадбеки Ҳофиз асосҳои илмӣ, назарӣ ва амалии мусиқиро аз Қорӣ Каромати Дилкаши Танбӯрӣ, Ҳомидхоҷаи Савтӣ ва тарзу услуби иҷрои сурудҳои халқиро аз Устод Тӯла, Устод Эргаш ва дастаи созандагону …

АБУМАҲМУДИ ХУҶАНДӢ Ҳомид ибни Ҳизр (тақрибан 930, Хуҷанд – тақрибан 1000, Бағдод), мунаҷҷим, риёзидон ва ихтироъкори тоҷик. Фаъолияти илмии Абумаҳмуди Xуҷандӣ дар шаҳрҳои Бағдод ва Рай гузаштааст. Замони зиндагии Абумаҳмуди Xуҷандӣ  ба давраи ҳукмронии Давлати Сомониён (825 – 999) рост меояд. Ӯ соли 994 дар шаҳри Рай, дар дабори амири …

АБУМАНСУРИ МУВАФФАҚ иб­ни Алии Ҳиравӣ, табиб ва дорушиноси тоҷик (асри 11). Ном ва таълифо­ти Абумансури Муваффақро ҳеҷ як аз соҳибони осори асримиёнагӣ зикр накардаанд. Ягона маъхазе, ки аз он метавон лаҳзаҳои ҳаёти Абумансури Муваффақро арзёбӣ кард, асари ӯ «Ал-Абния ан хақоиқ-ил-адвия» аст. Он аз хусуси адвияи муфрада ва хасоиси онҳо …

АБУМАНСУРИ БУХОРӢ, Абу­мансур ибни Ҳасан ибни Нӯҳи Қамарии Бухорӣ (соли таввллуд номаълум – вафот 990), олими соҳаи тиб. Дар аҳди Со- мониён зиндагӣ кардааст. Оид ба тиббу табобат таълифоти бисёр до­рад: «Рисола андар илоҷи амрози садр» («Тарзу усулҳои муолиҷаи бемориҳои қафаси синаи), «Китобу ғино ва муно», «Маҷмӯаи кабир дар адвияи …

АБУМАНСУР ЮСУФ ибни Исҳоқ (соли таваллуд номаълум – вафот тақрибан 976, Бухоро), вазири амирон Абдулмалик ибни Нӯҳ ва Мансур ибни Нӯҳ. Пас аз кушта шудани вазир Абучаъфари Утбӣ Абумансури Юсуф вазир таъин гардид ва то охири умри хеш вазир буд.