АБРАЗИВҲО (франсавӣ abrasif – суфтакунанда, сайқалдиҳанда, лотинӣ abradere – тарошидан, зудудан), маводи ниҳоят сахт, ки барои коркарди сатҳи масолеҳи гуногун истифода мешаванд. Абразив дар техника дар равандҳои суфтакунӣ, сайқалдиҳӣ, буриши масолеҳ ва ғайра истифода мебаранд.
Абразив аз рӯи сахтӣ, сохти химиявӣ ва андозаи заррачаҳои суфтакунанда табиӣ (алмос, ақиқи сурх, кварс, корунд, бӯр, пемза, шпати саҳроӣ ва ғайра) ва сунъӣ (дажголи минералӣ, резамайдаи пӯлод, алмоси сунъӣ, карбиди бор, карбиди силитсий, нитриди силитсий, нитриди алюминий, оксиди хром ва ғайра) мешаванд.
Абразивро дар сохтмон аз ҷумла ҳамвор кардани девор ба забони руссӣ “Наждачная бумага” мегӯянд.
М. Холов.