СОКИНӢ (тахаллусаш; номаш Қосим, лақабаш Ғамза; соли таваллуд ва вафоташ вомаълум), шоири тоҷик (асри 16). Дар Бухоро зиндагӣ ва эҷод кардааст. Бо худомӯзӣ хату савод бароварда, ба китобат машғул будааст. Шоири ғазалсаро; рубоӣ, қита ва мухаммасҳо низ доштааст. Намунаи ашъораш дар тазкираву баëзҳо ба назар мерасанд. Дар ашъори Сокинӣ баробари маззӯъҳои анъанавии адабиёти форс-тоҷик оҳанги шикоят аз замона ҳам ба гӯш мерасад. Ду байти зерин аз як ғазали ишқии Сокинӣ мебошанд;
Ҷое, ки ту бошӣ, маҳу хуршед чӣ бошад?
Ҳаргиз натавон бар маҳу хуршед нигоҳ кард.
Бар раҳгузараш монд чунин Сокинӣ охир,
Он дилшударо ишқ чунин рӯй ба роҳ кард.
У. Назиров.