ТААССУБ (арабӣ — тарафдорӣ, ҳимоя), 1) муттаассибӣ, ҳомии ашаддии эътиқод ва ё ҷаҳонбиниест, ки одатҳои кӯҳнаи диниро ҳимоя намуда, ҳама гуна ақидаҳои пешқадамро рад мекунад. Масоли равшани он Таасубии динист. 2) Ба маънои маҷозиаш сахт ба чизе бовар кардан.