Най бар сари баҳор

1) оҳанг суруди маросимии наврӯзист. 2) Шӯъбаи созӣ дар «Ҳаштмақом». 3) Гӯшаи созӣ дар таркиби шӯъбаҳои «Наврӯзи сабо» ва «Наврӯзи Аҷам», ки то асрҳои 15—16 ба таври алоҳида иҷро мешудааст.