Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ
Маяковский Николай Яковлевич (20. 04. 1881, Новогеоргиевск, ҳозира Модлин, Полша — 08.08. 1950, Москва), бастакори советӣ, Артисти Халқии ИТТИҲОДИ ШӮЪРАВӢ (1946), доктори илмҳои санъатшиносӣ (1940). С. 1911 синфи компо- зитсияи Консерваторияи Петербургро (назди А. К. Лядов) хатм кардааст. Асарҳои нахустинаш ҳангоми таҳсил эҷод шудаанд (симфонияи 1-ум, 1908; симфониэтта, 1910; тамсили симфонии «Сукут», 1909; 2 квартети торӣ, соната ва ғайра). Аз соли 1911 ҳамчун мусиқишинос баромад карда, яке аз мақоланои пурарзиши худ «Бетховен ва Чайковский»-ро навишт (1912). Аз соли 1921 профессри Консерваторияи Москва. Бештар аз 80 бастакорро тарбия намудааст (аз он ҷумла В. Я. Шебалин, А. И. Хачатурян, Д. Б. Кабалевский, В. Г. Фере,
В. И. Мурадели ва дигарон). Мясковский барҷастатарин симфонисти замони ҳозира ва яке аз саромадони симфонияи советист. Муаллифи 27 симфония ва як қатор асарҳо барои оркестри симфонӣ. Инкишофи эҷодкоронаи анъанаи классики дар ифодаи мавзӯъ, образ ва дарки воқеияти муосир, гуногунрангии мундариҷа, ҳамеша ба образҳои халқи руй овардан хислатҳои хоси эҷодиёти у мебошанд. Ҳар як симфонияаш вазифаи хоси эҷодӣ дорад: симфонияҳои 5-ум (1918) сурудмонанд, 6-ум (1923) — фоҷиавӣ, 16-ум (1936) — каҳрамонӣ, 12-ум (1940) — лирики ва ғайра. Инчунин муаллифи 13 квартети торӣ, 9 соната барои фортепиано, 2 соната барои виолончел, кантатаҳои «Киров бо мост» (шеъри Н. С. Тихонов, 1942) ва «Кремл ҳангоми шаб» (шеъри С. А. Василев, 1947], силсилаи романсҳо бар ашъори Б. А. Баратинский, К. Д. Балмонт, А. А. Блок, М. Ю. Лермонтов, Р. Бёрнс, сурудҳои оммавӣ, хор ва fайра Лауреати Мукофотҳои давлатии ИТТИҲОДИ ШӮЪРАВӢ (1941, 1946, 1950, 1951). Бо ордени Ленин мукофотонида шудааст.
