Илм

Абдулчамил (соли таваллудаш номаълум – вафоташ 1505, Хирот), хаттоти точик (асри 14). Зодгохаш Хирот. Дар хамон чо ба камол расидааст. Дар навиштани хати настаълик хеле мохир бу­дааст. Абдулчамил дар мадрасаи Султонияи Хирот аз сарфу нахви араби дарс гирифтааст. Аз осори хаттотии у «Хамса»-и Навои (китобаташ соли 1484) то замони мо …

Абдуназаров Хушбахт (7. 4. 1946, нохияи Темурмалик), доктори илми таърих (2009). Хатмкардаи Техникуми тарбияи чисмонии шахри Душанбе (1966) ва факултети таърихи УДТ (1973, гоибона). Дар мактаби зодгохаш ав­вал муаллим ва баъд директор буд. Раиси Чамоати дехоти Кушияи нохияи Совет (1993 – 1908), омузгор, дотсенти кафедраи илмхои чамъияти, декани факултети таърих …

Абдулмалики I (935, Бухо­ро – 961, хамон чо), панчумин амири сомони, писари калонии амир Нух ибни Насри Сомони, машхур ба «Амири Рашид». Амир Нух васият кардааст, ки пас аз марги вай чахор писараш ба тартиби бузурги яке пас аз дигаре ба салтанат бирасанд. Пас аз он ки амир Нух аз …

Абдумуродов Шамар (таваллудаш 1928, дехаи Окмачити нохияи Узуни вилояти Сурхондарёи Узбекистон), чупон, Кахрамони Мехнати Сотсиалисти (1973). Солхои 1945 – 1954 аввал чупон ва минбаъд сарчупони заводи зотпарварии давлатии «Кубодиён»-и нохияи Шахритуз (1954 – 1989) буд. Аз соли 1990 нафакагири шахси. Абдумуродов ба комёбихои баланди мехнати ноил шудааст. Де­путати Совета Олии …

Абдулхолики Гичдувони ибни Абдулчамил (соли таваллудаш номаъ­лум – вафоташ 1179, Гиждувони Бухоро), назариётчи ва асосгузори тарикати хочагон, пири рухонии Бахоуддини Накшбанд, яке аз шогирдони маъруфи Хоча Юсуфи Хамадони. Осори бисёре боки мондааст, ки мазмунхои фалсафию ирфони доранд. Мухимтарини онхо «Манокиби Хоча Юсуфи Хамадони», «Ибтидои чомеъ-ул-кулам», «Маслак-ул-орифин» мебошанд. «Иб­тидои чомеъ-ул-кулам» панду …

Абдураззок ибни Шихобудцини Фазлуллох (Хона Чалолуддин)-и Боштини, аввалин амири сарбадорони Хуросон (1337 – 1339). Лакаби «Аминуддавла» доштааст. Дар дар­бори хони мугул Абусаидхон шугли девони дошт. Абдураззок шахси неруманду нанговар буд. Хони мугул Абусаид­хон кабл аз маргаш барои чамъ кардани амвол аз вилояти Кирмон Абдураззокро ба унвони намоянда фиристод, лек Абдураззок …

Абдулмуъминхон (соли таваллудаш но­маълум – вафоташ 1599), аз сулолаи Шай­бониён. Писари Абдуллоххони II . Хокими Балху Бадахшон (1582 – 1598) ва хони Бухоро (1598 – 1599) буд. Аз соли 1589 муносибати падару писар бад шуд. Сабаб он буд, ки Абдуллоххони II Хиротро аз дасти Сафавиён баргардонда, сипас ба Кулбобо Кукалтош …

Абдурахимбий (1700, Хучанд  1733, хамон чо),  бдурахимхон, фарзанди Шохрухбийи Атолик, хони Хуканд. Солхои хукуматаш 1721 – 1733, аз сулолаи узбакзабони мингхо. Соли 1725 аз вазъи нобасомонии хонигарии Бухоро истифода бурда, бо сипохи 20 хазорнафараи худ Хучанд (1725), Уротеппа (1726) ва сипас Самаркандро (1732) тасарруф намуд. Абдурахимбий духтари хокими Шахрисабз Олимбекро, …

Абдулов Карим (таваллудаш  26. 02. 1939, дехаи Сурхкати нохияи Кухистони Мастчох – 5. 12. 2010, Хучанд) иктисоддон, таърихнигор, доктори илми таърих (1990), про­фессор (1991). Корманди шоистаи То­чикистон       (1997). Техникуми молияи Сталин обод (1958) ва УДТ-ро (1964) хатм кардааст, солхои 1964 – 1967 котиби ташкилоти ком­сомолии хамин донишгох,  1968 – 1973 …

Абдуллохи Котиб (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), хаттоти точик (асри 19). Дар Бухоро зистааст. Падараш бо номи Авазбадал Котиби Балхи машхур буд. То замони мо аз Абдуллохи Котиб осори бисёри хаттоти расидааст. У «Вокеоти Хисоми»-и Хисомуддин Умари Бухорои (1820), «Шарк-ул- фусул»-и Рукнуддини Шерози (1821), «Чахор унсур»-и Бедил (1824), «Ан­вори Сухайли»-и …