Шахри ПУШКИН

ПУШКИН (аз 1728 — Тсарское Село, 1918—1837— Детское Село, аз 1937 ба муносибати 100-солагии рузи вафоти А. С. Пушкин номи у дода шудааст), шахрест дар вилояти Ленингради РСФСР. Стансияи рохи охан 24 км чанубтар аз шахри Ленинград. Ахолиаш 87 хазор нафар (1978). Дар Пушкин заводхои мошинхои рохсози ва асбобхои электри, фаирикаи бозичахо, Институти хочагии кишлоки Ленинград, Музеи умумииттифокии А. С. Пушкин (1967) ва калонтарин дар СССР комплекси кабру боготи асрхои 18—19 вокеъ аст. Солхои 1708 территорияи хозираи Пушкинро Пет­ри I ба хамсараш — маликаи оянда Екатеринаи I такдим карда буд. Дар нимаи дуюми асри 18 Исарское Село ба кароргохо подшох табдил ёфт. Дар асри 18 ва ибтдои асри 19 дар Пушкин касрхои мухташам сохта шуда, богхо ва ёдгорихои гуногун бунёд гардиданд. Солхои 1811—1817 дар ин чо А. С. Пуш­кин тахсил кардааст. Аз 17 сентябри 1941 то 24 январи 1944 шахрро истилогарони фашистии немис ишгол карда буданд. Дар солхои баъди чанг Пушкин аз нав ободу зебо гардонида шуд.