Лочин

ЛОЧИН (Falco peregrinus), паррандаи сохибчанголест аз оилаи Falconidae ва уро ба забони русси «Сапсан» мегуянд. Дарозии танаш 40—50 см; вазнаш 500—1000 грамм. Лочин модина аз Лочин нарина калонтар аст. Ранги Лочин хокистарии сиёхтоб бу­да, дар шикам ва пушташ хатхои кундаланг дорад. Болхояш дарози тез, дар хама чо (гайр аз Антарктика ва кисми зиёди Америкаи Чануби) вомехурад.

Дар Россия аз тундра то сархадхои чануби зиндаги мекунад; дар дарахтхо, камари харсангхо, за­мин, баъзан дар сохтмонхо (бурч, манора ва монанди инхо) лона сохти 2—6 тух­ми хокистари мегузорад ва онхоро модина 28 шабонаруз зер мекунад. Xуроки асосии Лочин—паррандахо (кафтар, кабк ва гайра) мебошад.

Дар Точикистон дар каторакуххои Хисор, Боботог, Октог ва нохияхои ба онхо хамшафат вомехурад. Дар чойхои зимистонузарони дар вакти куч доимо хамрохи мургоби, лойхурак ва дигар паррандахои наздиоби мебошад. Вакти кучи Лочин ба чои зимистонгузарони ба микдори хурок вобаста аст. Лочин дар Осиёи Миёна аз замонхои кадим чун паррандаи шикори ром карда мешавад.

ВИДЕО ДАР БОРАИ ЛОЧИН

Бо ёрии Лочин ахолии махалли кабк, рубох, харгуш, кафтар ва дигар хайвонхоро шикор мекунанд. Лочин паррандаи нодир аст. Вай ба «Китоби сурхи хайвонхои нодир ва нестшаванда»-и байналхалки дохил карда шудааст.