Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

АБУЛФАЗЛИ БАЙХАКИ Мухам­мад ибни Хусайн (таваллуд такрибан 996, Хорисободи Байхак – вафот октябри 1077), таърихнигор ва нависандаи даврони Газнавиён. Дар бораи зиндагии у иттилооти кофи мавчуд нест. Абулфазли Байхаки тахсилоти хубе дошта, дар хунари адаб ва зарофати иншо маъруф будааст. Абулфазли Байхаки дар замони хукумати султон Махмуди Газнави ба муддати …

АБУЛФАЗЛИ МИКОЛИ Убайдуллох ибни Ахмад ибни Али (соли таваллуд но­маълум – вафот 28.4.1045), донишманд, адиб ва шоири араб, яке аз намоянда- гонн Оли Микол (хонадони маъруфи точик, ки дар асрхои 9-11 маком ва нуфуз доштанд). Дар Нишопуру Бу­хоро ва Макка аз донишандони бузурги давраш илми хадис омухт ва чун мухаддиси …

АБУЛМУЗАФФАРИ ТОХИР иб­ни Фазл (соли таваллуд номаълум — вафот 987), шоир ва сиёсатмадори форс- точик. Аз хонадони Чагониён. Дар сарчашмахои адаби абёти парокан­да, порчахои шеъри А.булмузаффари Тохир боки мондаанд, ки аз чихати мавзуъ, услуб, тарзи нигориш гувохи махорати ба- ланди шоирии у мебошанд. Дар газалиёт ва рубоиёташ ишку мухаббат, манзарахои …

АБУЛМУЗАФФАРИ ПИСАНЧАДИ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири форс-точик (асри 11). Дар манбаъхое, ки дар бораи ин шоир маълумот додаанд, масалан, «Лубоб-ул-албоб»-и Авфи, чузъиёти тарчумаи холаш наомада- аст. Дар хамии манбаъ баробари тавсифи у чун шоири мохиру тавоно се китъа (12 байт) аз эчоди у оварда шу­дааст. Абулмузаффари  Писанчиди дар …

АБУУСМОН САИД ибни Мусаччах (соли таваллуд номаълум- 720, Димишк), мусикишинос ва хофизи форс-точик. Уро хоким Абдуллох Ибни Забир хамрохи гуломон аз Ирок оварда буд, Абуусмон Саид дар баробари иштирок дар тармими Каъба суруду охангхои хамкорони  форсашро омухта, лаёкати хуби ху-нарвари пайдо кард ва баъд барои истеъдоди баланди хунарвариаш аз гуломи …