Накш

Накш (ар. — хаккоки; асар, из, пай; тасвир), дар санъати тасвири бо усули муайян такроран сабт кардани порчахои геометри, наботот ва гайра. Фарки Накш аз тасвир ин аст, ки дар он асосан унсурхои схематики истифода мешаванд. Бинобар ин Накш танхо хоси хунари наккошист (нигаред. Наккоши). Накш аз кадимулайём дар байни устохои халки маъмул буда, онро кариб дар хамаи чабхахои хунарманди (гачкори, кандакори, наккоши, кулоли, заргари, колинбофи, мисгари, зардузи ва гайра) ба кор мебаранд. Наккошон ва хунармандон аз хелхои гуногуни Накш: ислими, занчира, турунч, мунаббати гирех, гирдоби, лулапардоз, лоламадохил ва гайра истифода мебаранд.