ХУРМА, хумра, як навъ зарфи сафолиро гуянд. Xурма аз даврахои кадим дар байни халкхои Осиёи Миёна, аз чумла точикон маъмул буд. Xурма зарфи фарохдахон, тагаш борику хамвор ва андозахояш гуногун буда, аз ду тарафаш даста дорад. Хурмахои хачман хурд низ мавчуданд, ки онро хурмача меноманд. Хурмаро бештар сир давонда, баъзан бо накшу нигор оро медоданд. Онро асосан барои ширу чургот истифода мебурданд. Xурма холо дар баъзе хонаводахои дехот боки мондааст.
Ад.: Пещерева Е. М., Гончарное производство Средней Азии. «Тр. ин-та этнографии АН СССР, т. 42, М.—Л., 1959, П. Самойлин.