Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

АБУЛФАЗЛ СУККАРИИ МАРВАЗИ, Абулфазл Ахмад ибни Мухам­мад ибни Зайди Суккарии Марвази (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири арабизабони ахди Сомониён (асри 10). Дар шахри Марв зиндаги ва эчод ме­кард. Дар эчодиёташ суннати корбасти зарбулмасалу маколхои фор­сии точикиро дар шеъри арабизабон, ки шоири арабизабони эронинажод Солех ибни Абдулкуддус (вафот 783) огоз …

АБУЛФАЗЛ ибни Муборак (1550, Аграи Хиндустон -1602), адиб ва шо­ири форсизабони Хиндустон, бародари Файзии Дакани. Падараш – Шайх Муборак аслан аз мардуми Яман буд. Абулфазл дар чавони илмхои маъмули замонашро мукаммал омухта, чанд муддат дар дарбори подшохи Хиндустон – Чалолуддин Акбар (хукмронии 1542 – 1605) вазифаи дабириро ичро кард. Дар …

АБУЛХАСАН АХМАД ибни ал- Муаммал (соли таваллуд ва вафот номаълум), адиб, шоир ва мутарчими арабизабон (нимаи дуюми асри 10-ибтидои асри 11). Мувофики маълумоти Саолиби («Ятимат-уд-дахр») дар назди сипахсолор Фоик ал-Хосса (вафот 999) чун дабир хидмат мекард ва шеър хам мегуфт. Аз манбаъхо 32 байти у дастрас гар­дидааст (касида дар мадхи …

АБУУБАЙДИ ЧУЗЧОНИ Абдулвохид ибни Мухаммад (сол ва чои таваллуд номаълум-вафот 1047, Хамадон), олим ва донишманди форсу точик, яке аз машхуртарин шогирдон ва мулозимони Ибни Сино. Соли 1012 хангоми мусофирати Ибни Сино аз Дехистон ба Гургон бо у ошнои пайдо намуд ва то охири умри устодаш уро хамрохи кард. У хар …

АБУЛКОСИМ БОБУР, (1422, Хирот – 1457, Машхад), хокими Хуросон (1449 – 57), аз сулолаи Темуриён, писари Бойсункур, набераи Шохрух, бародари хурдии Улугбек. Баъд аз фавти Бойсункур писаронаш Султон Мухаммад, Алоуддавла ва Абулкосим Бобур дар хонаи бобояшон Шохрух (вафот 1447) тарбия гирифтанд. Баъд аз фавти Шохрух барои ба даст овардани тахти …