Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

АБУХАНИФА Нуъмон ибни Собит ибни Марзбон, мулаккаб ба «Имоми аъзам» ва «Сироч-ул-аимма» (699, Куфа – 767, Багдод), факех ва мутакаллими номвари ахди аввали ислом, поягузори равияи сунни ва муассиси мазхаби ханафия. Авлодаш аслан аз Балл буда, бобояш Умар ибни Хаммодро Зоуто ё Зути меномиданд. Ин калима дар забони авестои ва …

АБУСАЙД (соли таваллуд ва вафот номаъ­лум), хокими Самарканд (1530 — 33), писари Кучкинчихон аз сулолаи Шайбониён, бародари Абдуллоххони I. Бо супориши Абусайд дар чануби Регистни Самарканд мадрасаи кабудгунбази «Чилдухтарон»-ро бино кардаанд, ки дар он Кучкинчихон бо се писараш, аз чумла Абусайд ва се наберааш дафн шудаанд. Холо санги мармари нихоят …

АБУСАИД БАХОДУРХОН, охирин хони мугул аз силсилаи Элхонхо. Абусаид пас аз марги падараш Улчойтухон (1316) дар Табрез ба тахти салтанат нишаст, вале чун чавон буд, кудрати вокеи дар дасти амир Чупон карор дошт. Авзои сиёсии ин давра ба сомон набуд; амирони мугултабор пай дар пай киём ме- бардоштанд. Окибат соли …

АБУСАИД МАХДУМ (соли таваллуд номаълум – вафот 1910, Самарканд), хаттот ва кишваршиноси точик, гирдоварандаи дастнависхои шарки ва осори атика. Аз оилаи мударрис. Дар Мадрасаи Тиллокории Самарканд тахсил кардааст. Аз овони чавони ба таъриху маданияти точик ва дигар халкхои Осиёи Миёна шавки зиёд дошта, хангоми тахсил дар Мадраса бисёр асархои таърихиро …

АБУЛФАЗЛ СУЛЛАМИИ МАРВАЗИ (соли таваллуд номаълум – вафот такрибан 946), аз факехони маъруфи ханафи ва вазири амир Нух ибни Наср. Абулфазл Сулламии Марвази аслан Марви буд ва дар шахрхои Марв, Нишопур, Рай, Багдод, Куфа, Макка, Миср ва Бухоро аз машоихи машхури он рузгор таълим гирифта, баъдхо машоих ва бузургони Хуросон …