Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

ШАРИФИ Акобир (Шарифов: тав. 9. 2. 1928, дехаи Вардучи хозира раёни Гарм), нависандаи советии  точик. Аз оилаи дехкон. Аъзои КПСС аз с. 1959. Ин-ти педагогии Душанберо хатм «кардааст (1950). Дар редакцияи газетаву журналхо, Комитети давлатии РСС Точикистон оид ба телевизион ва радиошувавони ва  ЭСТ кор кардааст. Аз с. 1976 котиби …

ШАРАФХОНИ БИДЛИСИ Шарафуддин ибни Амир Шамсуддин (20. 2. 1543, Карахруди наздикии Кум — байни с-хои 1599— 1606), таърихнавис ва адиби эрони. Падараш хокими вил. Курдистон — Бидлис буд. Шарафхони Бидлиси дар охири умр ба вазифаи хокимии вил. Бидлис расид ва то с. 1596 хукмрони маму д. Аз Шарафхони Бидлиси асари …

ШАРБАТ, нушобаи ширин, шираи мева, ки канд ё шакар дар он омехта мешавад. Навъхои гуногуни Шарбат маълуманд: Шарбати анор. Донаи анорро 10—15 дакика дар об чушонида мегиранд. Сипас онро хунук карда, мефишуранд, то ки обаш чудо шавад. Ба оби анор шакар ё шира андохта, дар холати хунукиаш менушанд. Шарбати зардолу. …

ШАРДЁН Жан (1643—1713), сайёхи франсави. С-хои 1664—77 ду бор ба кишвархои Шарк (асосан ба Эрон) сафар кардааст. Асархои Шардён бо унвони «Саёхатхои чаноби Шарден ба Форс ва дигар кпшвардои Шарк» (10 чилд) с. 1723 дар Руан пас аз маргаш нашр шудаанд. Шардён дар асархояш рочоеъ ба сохти дав-латдори, маданияту адабиёт, …

ШАРИАТ (ap.—конун, хукм), 1) дар ислом, мачмуи коидаю конунхои дини, нормахои ахлоки, гражданию сиёси ва чиноиест, ки барои хамаи мусулмонон вочиб буда, гуё муъминонро аз шар ва гумрохи амин медоштааст. Асоси Шариат ва маънои истилохии он дар сураи «чосия»-и Куръон, таъкид шудааст. Манбаи асосии Шариат Куръон, суннат, киёс, ичмоъ, фатво …