МИЁНАРАВИ

МИЁНАРАВИ, дар хукуки байналхалки яке аз воситахои халли мусолиматомези (хуши бо хуши) бахсхои байни давлатхо бо рохи гуфтушуниди онхо бо иштироки давлати сеюм (миёнарав) ва дар асоси так­лифхое, ки давлати сеюм пешниход менамояд. Коидахои Миёнаравиро конвенцияхои Гаага (солхои 1899 ва 1907) ва Устави ТДМ (мод. 33) муайян ва мукаррар кардаанд. Мувофики Уcтави ТДМ (конвевцияхо ва амалияи мавчуда) миёнарав метавонад бо илтимоси тарафхои бахскунанда ё бо ихтиёри худ ва ё бо ташаббуси давлатхое, ки ба бахс муносибат на­доранд, Миёнарави кунад. Дар муносибатхои байналхалкии СССР ходисахое маълуманд, ки Давлати Совети Миёнаравии давлатхои дигарро пазируфта ё худаш миёнарав шудааст. мас., бо Миёнаравии СССР 4—10 январи 1966 дар Тошкент вохурии рохбарони Хиндустону Покистон (бо иштироки раиси Совети Вазирони СССР) баргузор гардид ва дар ватининизон байни онхо хуши ба хуши хал карда шуд.