ХАМИР, орди галлаи махлулшуда бо обу намакро гуянд, ки аз он хелхои гуногуни нон ва дигар гизохои хамири мепазанд.
Ба хамири нон хамиртуруш меандозанд. Хамири туппа, угро, тушбера, манту, санбуса ва гайра хамиртуруш надорад.
Адабиёт: Таджики Каратегина и Парваза, в. 2, Душанбе, 1970.
М. Хомидчонова.