Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

ЭРИТРОДЕРМИЯ (аз юн. orylh-ros — сурх ва ddrma — пуст), як гурух беморихои илтихобии пусти одамро гуянд. Хангоми Э. пуст сурх шуда, вараму хориш карда, чои чарохат пуст мепартояд. Э. хамчун бемории мустакил ба вучуд меояд. Дар заминаи беморихои пуст (экзема, псориаз ва г.) пайдо мешавад.  

АБУЛГОЗИХОН (1603 – 1663, Урганч), хони Хева, таърихнигор, шоир. Дар Урганч ба дунё омада, дар хамон чо умр ба cap бурдааст. Соли 1645 аз тарафи узбекони Арал хон интихоб гашта, баъди муборизахои бисёри дохили хони Хева гардид. Барои мустахкам намудани хокимияти худ бо туркманхову калмокхо ва хонигарии Бухоро муборизахои шадиде …

ЭПИЗООТИЯ (аз юн. epi—дар руи, дар болои, назди ва лот. zo6n — хайвон), дар ягон махалли муайян аз меъёри маъмули зиёд пахн шудани касалин сироятии хайвонотро гуянд. Тахкики Э. вазифаи эпизоотология мебошад. Пайдоиши Э. факат дар холати мавчуд будани мачмуи унсурхои ба хам алокаманд, яъне силсилаи эпизооти (манбаи барангезандаи касалии …

ЭРАЧ МИРЗО  Чалолулмамолик (1874, Табрез—1926, Техрон), шоири эрони. Аз оилаи шохзодаи факиргаштаи кочор. Аз хурди ба шеъргуи пардохт. Дорулфунуни Табрезро хатм намуда, илмхои мантик, фалсафа, маони ва баёнро омухт. Забонхои араби, турки, франсави ва русяро аз бар кард ва хунари хаттотиро низ ёд гирифт. Факирона мезист. С. 1892 ба дарбори …

ЭОЛИТ (аз юн. eos — шафаки пагохи, субхдам ва lithos — санг), номи давраи кадимтарини асри санг дар археологияи а. 19. Э. гуё аз дигар даврахо аз руи эолитхо чудо мешуд. Дар илми хозира истилохи «Э.» истифода намешавад. Ниг. низ Асри санг.