«ТАЪРИХИ ШОХРУХИ» «асафи Муллониёзмухаммад, ки ба таърихи Хонии Хуканд (1709—1910) оид буда, вокеахои то соли 70-уми асри 19-ро дар бар мегирад. «Таърихи Шохрухи» дар дохили матни «Таворихи Шохрухия» (ба номи Шохрухбий — асосгузори Хонии Хуканд), дар сарсухани баъзе нусхахо «Таърихи Саидмухаммад Худоёрхон» номида шудааст. Китоб ба забони точики навишта шуда, бисёр шеърхои точики ва узбекиро дар бар гирифтааст. Дар асар вокеахои аср 18 ва аввали асри 19 гирд оварда шудаанд. Дар айни хол муаллифи ёддоштхои муаллифи «Мунтахаб уттаворих»-иМухаммадхакимхон истифода бурдааст. Муаллиф таърихи баъзе вокеахоро нодуруст нишон дода бошад хам, дар асар маълумотхои нодире мавчуданд, ки дар дигар маъхазхои таърихи дучор намешаванд. Махсусан вокеахое, ки худи муаллиф шохиди онхо буд, хеле шавковар тасвир шудаанд. «Таърихи Шохрухи»- ро Н. Н. Пантусов соли 1885 дар нашри Казон нашр карда буд.
Адабиёт: Бартольд В. В.. Туаемец о русском завоевании, Сочинение, том 2, ч. 2, Москва, 1964. А. Мухторов.
Инчунин кобед
САГИР
САГИР, нигаред, Сугур.