САЪДИ ТОЙ

САЪДИ ТОЙ- и- (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири форс-точик (асри 13). Чузъиёти рузгораш равшан нест. Муаллифи тазкираи «Лубоб-ул-албоб» намунаи ашъори Саъди Тойро зикр карда, ба шеъри у бахои баланд додааст. Бино ба гуфтаи у, дар шеърхояш, ки хамаги тарабангез ва диловезанд, ба зиндаги бо чашми хакикат нигариста, мохияти хаёти инсонро тахлил карда, мазлумонро та- салло ва золимонро танбех додааст. Масалан, шоир дар як касидааш арз кардааст, ки ин чахон гузарандаву бебахост ва аз худ рафтан ё махзун шудан шоиста нест:
Гам махур, эй дуст, к-ин чахон бинамонад,
Хар чи ту мебини, ончунон бинамонад,
Рохату шодият пойдор набошад.
Гиряву зориат човидон бинамонад.
Хар тарабафзою шодмон, ки ту бини,
Аз сафи андух бар карон бинамонад…
Адабиёт: М. Диловаров.