Новичёнко Леонид Николаевич (таваллудаш 31.03.1914, дехаи Русанови хозира pайони Липоводолитскии вилояти Сум), мунаккид ва адабиётшиноси совети, аъзо-корр. АФ РССУ (1958). Аъзои КПСС аз соли 1944. Университети Киевро хатм кардааст (1939). Дар мавзуи назарияи реализми сотсиалисти, таърихи адабиёти украин, муоинаи адабиёти халкхои СССР ва гайра асархои илми дорад.
Дар бораи хаёт ва эчодиёти Т. Г. Шевченко, М. Ф. Рилский, П. Тичина асархо навиштааст. Новичёнко яке аз муаллифони «Таърихи адабиёти украин» (ч. 1—8, 1967—1971) мебошад. Барои китоби «Назм ва револютсия» (1956) сазовори мукофоти АФ СССР ба номи В. Г. Белинский ва барои китоби «Назм иллюстратсия, балки кашфи асрор!» (1968, тарчумаи руси 1969) сазовори Мукофоти давлатии РССУ ба номи Т. Г. Шевченко гардид (1968). Котиби ИН СССР (аз 1959). Бо 5 орден ва медалхо мукофотонида шудааст.