МУСТАВФИИ КАЗВИНИ

МУСТАВФИИ КАЗВИНИ  Хамдуллох ибни Абубакр ибни Ахмад ибни Наср (1281, Каэвин —1349), муаррих, адиб ва географи форс-точик. Аз оилаи муставфи (хисобчии молиёти мамлакат). У баробари корхои маъмури илмхои таърих, адабиёт, географияи форс-точикро омухта, аз худ осори пуркимат боки гузоштааст. Муставфии Казвини солхои 1334—35 ба услуби «Шохнома» иборат аз 75 хазор байт «Зафарнома»-е таълиф намуд. Асар аз се кисм иборат буда, кисми 1 он ба таърих ва юришу истилои араб, кисми 2 он ба таърихи кишвар Эрон оид аст. Кисми 3 асар 30 хазор байтро дар бар гирифта, таърихи мугул-хоро то давраи хукмронии султони Халокуиён Абусаид инъикос мекунад. Муставфии Казвини инчунин муаллифи “Таърихи гузида» ва «Нузхат-ул-кулуб» мебошад. У дар инкишофи забонн адабии форси-точики, махсусан ис-тилохоти фавнии он хизмати шоистае кардааст. Дар асархояш бар зидди парокандагии феодали баромада, тарзи давлатдории элхонхои мугулхоро тавсиф намуда, давом додани анъанахои давлатдории мутамарказии Эронро дастгири кардааст.

Адабиёт: Бартольд В. В., Сочинения, том 7, Москва, 1971; Стори Ч. А., Персидская литература. Биобиблиографический обзор, том 1. Москва, 1972.

  Т. Мухиддинов.