КАХРАМОНИ ЛИРИКИ

КАХРАМОНИ ЛИРИКИ, шахсест (аксаран худи шоир), ки шеъри лирики аз номи у навишта шудааст ё фикру хиссиёташ дар шеър ифода ёфтааст. К. л. дар асоси тачрибаю мушохидахои муаллиф буньёд шавад хам, он аз доираи шахсияти муаллиф хамеша берун мебошад. Ба ин маъни шахсияти шоир прототиперо мемонад, ки дар асоси он образи бадеии типи сохта мешавад. К. л.-и шоирони бузург гояхои пешкадами давраашон ва гояхои умумиинсониро ифода намудаанд. Хусусиятхои тасвири олами маънавии К. л. ба тачрибаи хаёти ва чамъияти, ба махорат ва услуби адабии шоир вобаста аст. Дар як давраи адабиёт ба олами К. л. накши худро мегузорад. К. л.-и адабиёти советии точик, ки анъанахои писандидаи классикиро ба мерос гирифтааст, хусусиятхои тоза касб намуд. Вай муборизи матинироди адолату саодат, сулху амони ва рафокату садокат мебошад (кахрамонони осори С. Айни, А. Лохути, М. Турсунзода, Х. Юсуфи, Пайрав Сулаймони, Муъмин Каноат ва диг.).

М. Давлатова.