ЧАНГОЛ, чангал, чангул, як навъ хосилаи шохини пустро гуянд, ки дар нуги ангуштони хайвоноти мухрадори хушкигард мавчуд аст. Дар обхокихо Чангол аз кабати шохини гафси эпидермис иборат мебошад. Чангол хоси хамаи паррандахо ва аксар хазандаю ширхурхо буда, барои харакат, мухофизат ва хамла истифода мешавад. Дар ширмакхои хазанда он тезу бокувват, дар гурбашаклхо нисбатан борику ёзанда, дар замивкобхо калону гафс ва г. ба назар мерасад. Дар чонварони оби Чангол кисман ё пурра нест шудааст. Нохун ва сум Чанголи тагйирёфтаи ширхурхоянд.