Абдуллохи Котиб (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), хаттоти точик (асри 19). Дар Бухоро зистааст. Падараш бо номи Авазбадал Котиби Балхи машхур буд. То замони мо аз Абдуллохи Котиб осори бисёри хаттоти расидааст.
У «Вокеоти Хисоми»-и Хисомуддин Умари Бухорои (1820), «Шарк-ул- фусул»-и Рукнуддини Шерози (1821), «Чахор унсур»-и Бедил (1824), «Анвори Сухайли»-и Хусайн Воизи Кошифиро (1824) китобат кардааст.
Ин асархо дар Ганчинаи дастнависхои шаркии Институти шаркшиносии АИ Чумхурии Узбекистон махфузанд.