АБУЛКОСИМИ КУМИ

АБУЛКОСИМИ КУМИ ибни Му­хаммад, маъруф ба Мирзои Куми (1740, Гелон – 1836, Кум), шоир ва донишманди эрони. Пас аз тахсили улуми давр дар Ирок ба Кум баргашт ва дар ин чо зиндагиву эчод мекард. Ба ду забон – форсиву араби оид ба фикх, калом, хикмат, маони ва гайра асархои бисёри манзуму мансур эчод кардааст.

Яке аз асархои манзумаш – «Саволу чавоби Мирзои Куми» дар замони зиндагии муаллиф шухрат ёфта буд. Рисолахои Абулкосими Куми «Кавонин», «Ганоим», «Муршид-ул-авом» то хол ахамияти худро гум накардаанд ва мавриди омузиши олимони эрони каpop доранд. Аз Абулкосими Куми девони ашъор шомили 5 хазор байт боки мондааст.