МУХАРРИК (ар. ба харакат оранда), мошини куввагиест, ки ягон намуди энергияро ба кори механики табдил медихад. Мухаррик вобаста ба навъхои худ кори механикиро аз ротори чархзананда, аз харакати пешравандаю баргардандаи поршен ё аз аппарати реактиви гирифта метавонад. Мухаррик мошинхои кори, воситахои наклиёти хушкигарду оби, хавоиву кайхони, дастгоххои истехсоливу технологи, асбобхои коммуналиву рузгор ва гайраро ба харакат меоварад.
Мухаррикхое, ки захирахои табиии энергетики (сузишвори, энергияи бод, об ва гайра)-ро бевосита ба энергияи механики табдил медиханд, мухаррикхои а в в а л номида мешаванд. Гурухи калони Мухаррикхои аввалро мухаррикхои харорати ташкил медиханд. Мухаррикхое, ки энергияи мухаррикхои аввалро ба кори механики табдил медиханд, Мухаррикхои сони ном доранд (масалан, Мухаррикхои электрии пневмати, баъзе навъхои Мухаррикхои гидравлики ва гайра) Мухаррикхо вобаста ба таъиноташон статсионари, сайёр, наклиёти мешаванд. Доир ба таърихи инкишоф ва иктидори Мухаррикхои хозиразамон ниг. маколаи Мухаррики дарунсус, Мухаррики авиатсиони, Мухаррики ракети ва гайра.