ХУЧИ

ХУЧИ, кароргохи палеолитии давраи мустъеи мансуб ба хазорахои 50—30 то м., ки 40 км гарбтар аз Душанбе, дар катортеппахои пеши нишебихои чанубии к-кухи Хисор (1200 м аз с. б.) вокеъ аст. С. 1978 бостоншинос В. А. Ранов кашф ва тадкик нам уд. Кабати маскуни Xучиро кабати 30-метраи зардхок пушидааст. Дар Xучи бештар аз 7642 олоти санги ба даст омадааст. Фона яке аз олоти хоси кароргох буда, навъхои гуногуни он — секунча, нугтез, борик ва г. ёфт шудаанд. 14%-и бозёфт аз олоти мехнат иборат аст. Аз Xучи устухони буз ва гурм, гавазн, асп, сангпушт, хирс, гург ёфтаанд. Аз руи нишонахояш кароргох ба леваллуа (навъхои мустъеи маданияти мустъеи Осиёи Миёна) нисбат дорад. Ошкор гардидани Xучи сахифаи навест дар таърихи бостоншиносии точик.