Маълумоти охирин
Главная / Гуногун / УПИТ Андрей Мартынович

УПИТ Андрей Мартынович

upit-am

УПИТ Андрей Мартынович (4. 12. 1877, Скривери, хозира раёни Огри 1970, Рига), нависанда, асосгузори адабиёти советии латыш, ходими чамъияти, Нависандаи Халкии РСС Латвия (1943), академики Академияи Фанхои РСС Латвия. (1946), Кахрамони Мехнати Сосиалисти (1967). Аъзои КПСС аз соли 1917. Дар ташаккули афкори эстетикии Упит Революсияи 1905—07, шиносоии у бо марксизм ва эчодиёти М. Горький мавкеи мухим дорад. Бехтарин новеллахои Упит дар мачмуахои «Дигаргуншави» (1923), «Хаёти хушк» (19.26) чамъ омадаанд. Романхои чоргонаи «Дар сархади асрхо» (1937—40) дар мавзуи таърихи навишта шудаанд. Упит яке аз муаллифони китоби чахорчилдаи «Таърихи адабиёти чахон» (1930—34) мебошад. Раис (1940—51) ва аъзои (аз соли 1951) Президиуми Совети Олии РСС Латвия, Раиси Правленияи Иттифоки Нависандагони Латвия (1941-54) буд. Лауреати Мукофоти давлатии РСС Латвия. (1957). Бо 5 ордени Ленин, 4 ордени дигар ва медалхо мукофотонида шудааст.

Инчунин кобед

САГИР

САГИР, нигаред, Сугур.