МУНОФИКИ

МУНОФИКИ (аз араби — дуруя), аз сифатхои манфии ахлок, ки ба рости, поки ва самимият зид аст. Мунофики дар чамъияте, ки беадолатии ичтимои ва антагонизми синфи хукмрон аст, ходисаи мукаррари ба шумор меравад. Мунофики дар натичаи номувофикии муносибатхои ичтимои ва ифодаи идеологии онхо ба амал меояд. Барои чамъияти капиталис­тии хозира Мунофикии пурраи сиёсат, иде­ология, илм, маишат ва гайра хос аст. Мунофики хамчун зухуроти ахлоки гузашта дар чамъияти сотсиалисти тавассути баланд бардоштани шуурнокию фаъолии омма аз байн меравад. Ахлоки коммунисти  хар гуна зухури Мунофикиро махкум менамояд.