ФАРИШТА ( малак, суруш), мувофики тасаввуроти асотири ва динхои яхуди, масехият ва ислом мавчудоти фавкуттабиии мучаррадро гуянд, ки гуё дар олами «Малакут» маскун буда, амри худоро ба чо меовардаанд. Мувофики таълимоти ислом Фариштахо аз оташ ба вучуд омадаанд. Фариштахо шачараи муайян дошта, аз руи вазифахояшоя ба гуруххо таксим мешудаанд. Фариштахои ба худо наздиктарин Чабраил, Микоил, Азроил ва Исрофил буда, хар яки онхо вазифахои махсусро ичро мекардаанд.
Мувофики илохиёти мусулмоли хар як инсон ду Фариштаи пуштибон дорад, ки якдигарро субх ва шом иваз мекунаид ва кори хайру шарри хар шахсро дар ин дунё ба хисоб мегиранд, то ки ба бихишт ё дузах афтидани уро муайян кунанд. Мункару Накир аз чумлаи Фариштахое мебошанд, кп баробари аз олам гузаштани шахс дар кабр пайдо мешаванду аз гуноху савоби мархум бозпурси мекунанд. Парастиши Фаришта мохияти иртичои дошта, барои аз чихати маънави гумрох кардани оммаи васеи халк ва мустахкам намудани ахкоми дин истифода мешавад.
Д. Хушкадамов.