ЯХОБМОНИ, яхоб, як навъи обёриро гуянд; обест, ки зимистон ба замини кишт ва богу токзор монанд. Дар натичаи Я. шурии хок кам шуда, замин хубтар нам мекашад, микроорганизм ва хашароти зараррасон нобуд мегарданд. Барои Я. атрофи заминхои тахту хамворро марза мебардоранд. Дар заминхои нишеб чуякхои морпечи сарбаста мекашанд. Заминхоро соле ду маротиба (моххои дек., февр.) яхоб мемонанд.